Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007

Τα Χρονικά της Σινεμασκόπ Τζι Αρ: Μέρος 2ο

Μια μέρα λοιπόν που η Ναγκίνι με την Έβανς περπατούσαν ανέμελα στο δρόμο, όταν συνάντησαν την αρχηγό της αστυνομίας, Τίαματ.

Αδράττει την ευκαιρία η Ναγκίνι και λέει: "Θεία, στην οδό Χάρι Πότερ κάνουν σπάμιν!!!"

Ακούει από μακριά ο Στραντ και πετιέται σφεντόνα στην πολύτιμη οδό ανεμίζοντας μια ηλεκτρική σκούπα και φωνάζοντας "Αν συνεχιστεί θα αναγκαστώ να τη χρησιμοποιήσω!!!"

Και ψιθυρίζει η Έβανς στο αυτί της Ναγκίνι: "Ναι, καλά..."

"Μπιούτιφουλ" κάνει η Τίαματ και επιστρέφει στη δουλειά της χτυπώντας ρυθμικά το γλομπ στο χέρι της.

___

Φτάνουν, λοιπόν, στην πλατεία Φάιτ Κλαμπ και έξω από την έκθεση φωτογραφιών βλέπουν έναν τρελάρα με σμόκινγκ να φωνάζει εκστασιασμένος: "ΜΙΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΛ!"

Χαμογελούν μεταξύ τους και συνεχίζουν να προχωράνε χαιρετώντας αοό μακριά τον Σπάρτακο που μετά από ένα σύντομο παραφέρσιμο συνεχίζει να περπατάει σφυρίζοντας στο ρυθμό του As Time Goes By.

__

Εδώ οι δυο συμφορουμίτισσες χωρίζουν τους δρόμους τους και η Έβανς προχωρά προς την οδό Μιούζικ, ενώ η Ναγκίνι χασμουριέται και στρίβει στην οδό Φέης Οφ.

Πόσο λατρεύω τις cinemascopianes συναντήσεις...

Μα καλά, ΠΟΣΟ δύσκολο μπορεί να είναι να βρούμε ΜΙΑ μέρα μέσα στην επόμενη εβδομάδα για την κοπή της βασιλόπιτας???

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Τα Χρονικά της Σινεμασκόπ Τζι Αρ

Καλά ρε βλαμμένα, εγώ ένα ποστ έκανα κι έγραψα Lumos για ν' ανάψω το φως, εσείς δε γράφετε?

Nick of Name, hellooooooooo....! Ακόμα περιμένουμε να χαιρετήσεις.... (τςτςτς)

*sigh*

Anyway, είμαστε εδώ για να γράψουμε, όχι για να χαιρετήσουμε.

Τα χρονικά τριών ανηλίκων

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν τρία ανήλικα: Η Έβανς, η Ναγκίνι και ο Νικ οφ Νέημ. Κατοικούσαν σε ένα πανύψηλο κάστρο, σε μια μικρή πόλη που την έλεγαν Σινεμασκόπ Τζι Αρ και οι τρεις αγαπούσαν πολύ την πόλη τους...(μούυυσιιιι)

Η πόλη Σινεμασκόπ Τζι Αρ είχε δύο βασιλιάδες: Τον Ποτηράκη και τον Φούγκιτ, δύο πολύ low profiles, που παρόλο που δεν έβγαιναν συχνά από το παλάτι, τους συμπαθούμε πολύ, γιατί έτσι πρέπει.

Η πιο γνωστή φίρμα στην πόλη Σινεμασκόπ ήταν η Τίαματ, η αρχηγός της αστυνομίας, που κυκλοφορούσε ολημερίς με ένα γκλομπ και ένα πιστόλι στο χέρι και έδερνε όποιον πέταγε σκουπίδια στο δρόμο ή φώναζε πολύ δυνατά στις ώρες κοινής ησυχίας. Η Τίαματ είχε πολλά μα πάρα πολλά ανίψια στην Σινεμασκόπ. Τα ανίψια της τα προστάτευε πολύ, όχι μόνο με το γκλομπ και το πιστόλι, αλλά και με μια πολύ μεγάλη χατζάρα που όλοι φοβόντουσαν κι έτσι κανείς δεν τολμούσε να πειράξει τα ανιψάκια της αστυφύλακος.

Στην Σινεμασκόπ Τζι Αρ η αστυνομία είχε δώσει στον εαυτό της ένα πολύ αλλόκοτο όνομα: Μοντερέητινγκ τημ. Αρχηγός της Μοντερέητινγκ Τημ ήταν -όπως είπαμε- η Τίαματ και υπαρχηγός ο Στραντ. Ο Στραντ ήταν ένας πάρα πολύ συμπαθητικός ανθρωπάκος, που δεν έβαζε ποτέ κανέναν φυλακή, ούτε έδερνε, αλλά παρόλ' αυτά ήταν υπαρχηγός της ΜΤ γιατί αν ήταν όλοι σαν την Τίαματ, ζήτω που καήκαμε...

Ένα άλλο πολύ σημαντικό μέλος της σινεμασκοπικής αστυνομίας ήταν και ο Μιτσάσο, που όλοι τον φωνάζανε κούνελο και που κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του γέλαγες μετά για δυο μήνες. Ο Μιτσάσο κάθε χρόνο προσκαλεί όλους τους Σινεμασκοπιανούς πολίτες σε θεατρικές παραστάσεις που δε σου μένει άντερο, ειδικά αν υπογράφει και το σενάριο.
..

To be continued...